Klinika Kardiochirurgii jest częścią Ośrodka Chorób Serca.

Powstała w 2003 roku klinika składa się z trzech sal operacyjnych (w tym sali hybrydowej) oraz dwóch oddziałów pooperacyjnych (łącznie 24 łóżka opieki pooperacyjnej), wyposażonych w najnowszej generacji sprzęt kardiochirurgiczny, wysokospecjalistyczną aparaturę anestezjologiczną oraz system monitorujący w sposób ciągły wszystkie parametry życiowe leczonego pacjenta. Ponadto na wyposażeniu znajdują się aparaty do kontrapulsacji (balon wewnątrzaortalny), aparaty do USG serca, przewoźny aparat rtg, urządzenia do terapii termicznej, aparat do hemodiafitracji („sztuczna nerka”, ECMO). Oddział posiada również własne laboratorium oraz nowoczesną sterylizację plazmową. Zainstalowano także sieć komputerową do bieżącej obsługi oraz przesyłu i archiwizacji danych. Oddział jest w pełni klimatyzowany.
Ordynatorem Oddziału został doświadczony specjalista kardiochirurg dr n. med. Jacek Skiba – pracujący początkowo w Zabrzu pod kierunkiem prof. Zbigniewa Religi, a następnie w Katowicach z prof. Andrzejem Bochenkiem. Do niego dołączyli doświadczeni specjaliści kardiochirurdzy oraz anestezjolodzy ze Śląskiej i wrocławskiej Akademii Medycznej. Najwyższe umiejętności zespołu lekarsko-pielęgniarskiego oraz nowoczesne wyposażenie sprzętowe pozwalają na profesjonalne przeprowadzanie wszystkich typów operacji kardiochirurgicznych.

Zakres działalności

Wykonujemy pełen zakres operacji kardiochirurgicznych osób dorosłych z wyjątkiem przeszczepów serca. Większość operacji kardiochirurgicznych przeprowadzamy wykorzystując krążenie pozaustrojowe. Część operacji wykonujemy bez krążenia pozaustrojowego, czyli na bijącym sercu.

• Chirurgia naczyń wieńcowych
  Podstawową operacją wykonywaną u pacjentów z chorobą wieńcową jest operacja pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG), potocznie nazywana wszczepianiem bypassów. Operacja wykonywana jest najczęściej z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego i polega na wykonaniu pomostu pomiedzy aortą a zmienioną miażdżycowo tętnicą wieńcową. Dzięki takiemu pomostowi (bypassowi) krew omija zwężoną przez blaszkę miażdżycową część tętnicy wieńcowej i może swobodnie płynąć do mięśnia sercowego, które do tej pory było niedokrwione. Najlepszym materiałem, z którego może być wykonany bypass jest lewa tętnica piersiowa wewnętrzna (LIMA). Bypass z tej tętnicy może działać (zachować drożność) nawet przez 20 lat po operacji. Dlatego u ponad 98 procent pacjentów operowanych w naszej Klinice z powodu choroby wieńcowej, pobieramy lewą tętnicę piersiową wewnętrzną i wszczepiamy ją jako pomost do najważniejszego naczynia na sercu, czyli do tętnicy przedniej zstępującej (LIMA-LAD). Pozostałe pomosty wykonujemy z materiału żylnego, pobierając z podudzia chorego żyłę odpiszczelową. Jako materiał do pomostowania może też być użyta tętnica promieniowa, pobrana z przedramienia. U wybranej grupy pacjetów wykonujemy tzw. całkowitą rewaskularyzację tętniczą. Oznacza to, że do wykonania bypassów używamy dwóch tętnic piersiowych wewnętrznych oraz tętnicy promieniowej. Na naszym oddziale, u wybranej grupy pacjentów, wykonywane są również operacje pomostowania naczyń wieńcowych na bijącym sercu.

• Operacje wad wrodzonych serca
  Wady wrodzone serca u osób dorosłych są stwierdzane rzadko. Dzieje się tak z powodu coraz lepszej diagnostyki i leczenia ich u dzieci. Najczęstszą wadą wrodzoną, z którą mamy do czynienia, to ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej. Zaopatrujemy ją jako wadę izolowaną lub współistniejącą z innymi zastawkowymi wadami serca.
• Operacje nabytych wad zastawkowych
  Zajmujemy się także leczeniem operacyjnym nabytych wad zastawek serca, czyli zwężenia zastawki aortalnej, niedomykalności zastawki aortalnej, zwężenia zastawki mitralnej (dwudzielnej), niedomykalności zastawki mitralnej, niedomykalności zastawki trójdzielnej.
  Leczenie operacyjne wad zastawek serca może polegać na wymianie uszkodzonej zastawki lub jej naprawie. Przy wymianie uszkodzonej zastawki wykorzystujemy protezę sztuczną mechaniczną lub biologiczną. W każdym przypadku wybór odpowiedniej techniki chirurgicznej (naprawa zastawki/wymiana zastawki na protezę mechaniczną lub biologiczną) uzgadniamy z pacjentem przed operacją. Przedstawiamy konsekwencje wyboru każdej z metod leczenia (np. konieczność przewlekłego stosowania leków obniżających krzepnięcie krwi). Przy podejmowaniu decyzji kierujemy się wiekiem chorego, jego preferencjami oraz chorobami współistniejącymi. Na naszym oddziale istnieje możliwość zastosowania wszystkich znanych metod leczenia wad zastawkowych. Posiadamy zastawki mechaniczne o najlepszych parametrach przepływu krwi, zastawki biologiczne o przedłużonej trwałości, sztuczne nici ścięgniste używane przy naprawie zastawki mitralnej. U większości pacjentów poddawanych operacji zastawki aortalnej wykonujemy ją techniką małoinwazyjną, z dostępu przez ministernotomię pośrodkową górną (czyli z niecałkowitym przecięciem mostka). Taki „mały” dostęp chirurgiczny zapewnia szybsze gojenie się rany pooperacyjnej (mniejszą bliznę na skórze) i krótszą rehabilitację. U wybranych pacjentów z izolowaną wadą zastawki mitralnej możemy przeprowadzić operację z dostępu przez minitorakotomię boczną prawostronną, czyli bez przecinania mostka.
• Operacje nowotworów serca
  Najczęstszym leczonym kardiochirurgicznie nowotworem serca jest śluzak. To nowotwór niezłośliwy, ale wymagający natychmiastowej operacji. Zabieg polega na całkowitym usunięciu śluzaka wraz z podstawą, do której jest przytwierdzony.
• Operacje powikłań zawału serca
  Rzadkim powikłaniem zawału serca jest powstanie ubytku w przegrodzie międzykomorowej, jednak w celu uzyskania lepszego efektu leczniczego zaleca się w krótkim okresie po wystąpieniu zawału pierwotne zastosowanie kontrapulsacji wewnątrzaortalnej i przeprowadzenie leczenia operacyjnego po upływie 3-4 tygodni od zawału serca.
  Kolejnym powikłaniem wymagającym leczenia operacyjnego kardiochirurgicznego jest ostra niedomykalność zastawki dwudzielnej. Brak podjęcia działania operacyjnego obarczony jest znacznie większym ryzykiem niż zabieg, który również jest bardzo ryzykowny.
  Jeszcze innym powikłaniem zawału serca jest powstanie tętniaka lewej komory serca. Niektóre spośród opisywanych tętniaków także wymagają leczenia operacyjnego polegającego na wycięciu zmienionego fragmentu ściany, usunięciu skrzeplin przyściennych i odtworzeniu lewej komory serca przez zszycie ścian lub naszycie łaty z materiału sztucznego.
  Wszystkie operacje powikłań zawału serca wykonujemy na naszym Klinicznym Oddziale Kardiochirurgii.
• Operacje tętniaków aorty piersiowej
  Aorta jest największą tętnicą organizmu człowieka. Biegnie od serca (a dokładnie od zastawki aortalnej) ku górze (aorta wstępująca), następnie zakręca o 180 stopni (tzw. łuk aorty) i kieruje się ku dołowi, biegnąc przez klatkę piersiową w dół aż do jamy brzusznej. To tam dzieli się na dwie tętnice biodrowe. Dzięki aorcie i jej gałęziom nasze narządy zaopatrywane są w krew. Im dalej od serca znajduje się aorta, tym jej średnica jest mniejsza. Tętniakiem aorty nazywamy jej nadmierne poszerzenie, które zagraża pęknięciem. Tetniaki aorty rozpoznane w badaniach obrazowych wymagają leczenie operacyjnego, gdy ich średnica przekracza 5-6 cm lub przyrasta więcej niż 1 cm w ciągu roku. Ostre rozwarstwienie aorty wstępującej i łuku jest wskazaniem do pilnego leczenia operacyjnego.
  Wykonywane także na naszym oddziale operacje tętniaków i rozwarstwienia aorty przeprowadzane są, od strony technicznej, podobnie i polegają na wymianie zniszczonego fragmentu aorty. Stosuje się wtedy protezy naczyniowe o odpowiednich kształtach, w zależności od umiejscowienia tętniaka, czasem od razu połączone ze sztuczną zastawką aortalną. Zabiegi operacyjne ostrego rozwarstwienia aorty i tętniaków obarczone są, niestety, dość dużym ryzykiem poważnych powikłań. W szczególnych przypadkach, podczas operacji rozwarstwionych tetniaków łuku aorty, stosujemy stentgrafty śródoperacyjne.
• Operacje antyarytmiczne (ablacja)
• Migotanie przedsionków jest najpowszechniej występującym zaburzeniem rytmu serca, które pacjent odczuwa  jako „kołatanie” lub niemiarową pracę serca. U niektórych chorych nagłe pojawienie się migotania przedsionków może prowadzić do uczucia dyskomfortu w klatce piersiowej lub zasłabnięcia. Migotanie przedsionków często towarzyszy wadom zastawki mitralnej oraz  trójdzielnej i jest istotnym czynnikiem ryzyka udaru mózgu. Może też występować jako samodzielna jednostka chorobowa. Ablacja to zabieg wykonywany w celu trwałego przywrócenia prawidłowego rytmu serca. W naszym ośrodku ablację migotania przedsionków wykonujemy dwoma sposobami. U pacjentów operowanych z powodu zastawkowej wady serca ablację wykonujemy techniką endokardialną. Ablacja techniką endoskopową jest bardzo skutecznym sposobem leczenia izolowanego migotania przedsionków, szczególnie u pacjentów, u których, pomimo stosowania leczenia farmakologicznego lub leczenia przezskórnego, nie udało się przywrócić prawidłowego rytmu serca.